Krynolina

Stelaż XIX-wiecznej sukni kobiecej, który mógłby konkurować z gorsetem o palmę pierwszeństwa w kwestii unieruchamiania i zniekształcania kobiecej sylwetki. Jego powstanie datuje się na początek epoki wiktoriańskiej, czyli lata 40. XIX wieku, a za kolebkę krynoliny uznaje się Wielką Brytanię. Na początku pojawiła się krynolina z fiszbinów lub trzciny, później zastąpiono ją stelażem w formie metalowej klatki. Oba modele miały za zadanie utrzymywać suknię w ryzach i sprawiać, by jej dół był jak najbardziej rozłożysty, w pewien sposób zastępując halkę. Kobiety pozbyły się więc kłopotliwych warstw, które nie sprawdzały się przy wysokich temperaturach powietrza. Ale czy to zmiana na lepsze? Niekoniecznie. Metalowy stelaż sporo ważył i utrudniał poruszanie się. Na szczęście krynolina wyszła z mody już w latach 60. XIX wieku, a zastąpiła ją turniura, czyli „wypełniacz” umieszczany w sukni w tylnej części bioder.