<h2><strong>Kimono - co to jest?</strong></h2>
<p><span style="font-weight: 400;">Kimono to tradycyjny str&oacute;j japoński, kt&oacute;ry początkowo noszony był jako rodzaj bielizny, a p&oacute;źniej także jako str&oacute;j wierzchni. Szyty jest najczęściej z satyny lub jedwabiu, </span><span style="font-weight: 400;">posiada prosty kr&oacute;j w kształcie litery T, rękawy są r&oacute;żnej długości i szerokości. Szatę tę owija się wok&oacute;ł ciała w taki spos&oacute;b, żeby lewa strona powinna być zawsze na wierzchu. Całość ubioru składa się z wielu części, w tym m.in. z szerokiego pasa zwanego obi.</span><span style="font-weight: 400;"> Dziś kimono japońskie nosi się wyłącznie na specjalne okazje, takie jak wesela czy pogrzeby. Kimono jest bogato zdobione haftami i kolorowe, ale styl </span><span style="font-weight: 400;">i kolor kimona zależy od okazji, wieku i stanu cywilnego osoby, kt&oacute;ra je nosi. Kimona posiadają rozmiary dopasowane do wzrostu i rozpiętości ramion, szyje się je na wymiar.&nbsp;</span></p>
<h2><strong>Kimono japońskie w modzie - jak je nosić?</strong></h2>
<p><span style="font-weight: 400;">Dziś kimonem japońskim inspiruje się świat mody, wykorzystując klasyczny kr&oacute;j czy typowe dla tradycyjnej szaty zdobienia. Płaszcze i sukienki kimonowe, barwne i przepysznie dekorowane haftami albo minimalistyczne czarne, nosi się jako str&oacute;j na co dzień i na specjalne okazje. Kimono bywa też świetną alternatywą dla plażowego, lekkiego okrycia albo dla szlafroka.W modnych kimonach wsp&oacute;łcześnie zdecydowanie najczęściej chodzą kobiety, chociaż wiele marek lansuje także męskie wersje tego rodzaju ubrania.&nbsp;</span></p>
<p>&nbsp;</p>

Kimono

<h2><strong>Co to jest jedwab?</strong></h2>
<p><span style="font-weight: 400;">Jedwab to zar&oacute;wno wł&oacute;kno pochodzenia zwierzęcego (białkowe) uzyskiwane z kokonu jedwabnika morwowego lub jedwabnika dębowego, jak i </span><span style="font-weight: 400;">nazwa tkanin produkowanych z przędzy uzyskiwanej z tego wł&oacute;kna.&nbsp; Jedwab wytwarzano już w starożytnych Chinach, około 3600 roku p.n.e.&nbsp;</span></p>
<h2><strong>Jedwab - czym się wyr&oacute;żnia ta tkanina?</strong></h2>
<p><span style="font-weight: 400;">Tkaniny jedwabne charakteryzują się połyskiem, są gładkie, śliskie, wiotkie, miękkie, lekkie, cienkie i bardzo przyjemne w dotyku.</span><span style="font-weight: 400;">&nbsp; Jedwab to materiał niezwykle cenny, jeden z najdroższych na świecie. Tkanina ta na rynku tekstyli&oacute;w od zawsze była uważana za ekskluzywną, a ubrania z niej uszyte osiągały bardzo wysokie ceny. Sytuacja niewiele zmieniła się od czas&oacute;w francuskich </span><em><span style="font-weight: 400;">couturiers</span></em><span style="font-weight: 400;">, kt&oacute;rzy do swoich kolekcji ubior&oacute;w dedykowanych paniom z wyższych sfer z chęcią wykorzystywali ręcznie malowany jedwab.</span></p>
<h2><strong>Jak powstaje jedwab?</strong></h2>
<p><span style="font-weight: 400;">Wł&oacute;kna jedwabiu pozyskuje się poprzez zanurzanie kokon&oacute;w jedwabnik&oacute;w&nbsp; w gorącej wodzie, a następnie zawijanie każdej nici jedwabnej na szpulę. Z jednego kokonu otrzymuje się około 1,6 km bardzo cienkiej nici. Następnie wł&oacute;kno poddaje się procesowi przędzenia w celu uzyskania przędzy jedwabnej, będącej surowcem do produkcji tkanin jedwabnych.</span></p>
<p>&nbsp;</p>
<h2><strong>Jedwab sztuczny - czym się r&oacute;żni od naturalnego?</strong></h2>
<p><span style="font-weight: 400;">Ze względu na skomplikowany i kosztowny proces powstawania tkaniny jedwabnej, wynaleziono kilka sposob&oacute;w wytwarzania tak zwanego jedwabiu sztucznego. Jedwab wiskozowy, miedziowy, octanowy czy </span><span style="font-weight: 400;">kolodionowy jest tańszy niż naturalny i na pierwszy rzut oka naprawdę trudno je odr&oacute;żnić. Opr&oacute;cz ceny ma jeszcze jedną zaletę: jest prostszy w utrzymaniu w czystości, niż jedwab naturalny.</span></p>
<h2><strong>Jak rozpoznać jedwab naturalny?</strong></h2>
<p><span style="font-weight: 400;">Najlepszym sposobem na odr&oacute;żnienie jedwabiu sztucznego od naturalnego jest tak zwana pr&oacute;ba ogniowa. Wystarczy wyciągnąć delikatnie jedną nitkę z materiału i podpalić. Jeżeli będzie żarzyć się i wydzielać zapach palonych włos&oacute;w, mamy do czynienia z tkaniną naturalną. Wystarczy też potrzeć jedwabną tkaninę w rękach: naturalny jedwab skrzypi trochę jak śnieg, jego powierzchnia nie jest idealnie gładka, zdarzają się na niej grudki wynikające ze sposobu produkcji.</span></p>
<h2><strong>Jedwabne ubrania - jak je nosić?</strong></h2>
<p><span style="font-weight: 400;">Sukienka z jedwabiu czy jedwabne bluzki zawsze wyglądają luksusowo i bardzo stylowo, dlatego nie ma się co dziwić, że dla wielu z nas są obiektami pożądania. Warto w nie zainwestować, bo dodają stylu najprostszym ubraniom, takim jak jeansy, cygaretki, oł&oacute;wkowe sp&oacute;dnice czy zwyczajne koszule. Jedwabne ubrania można nosić solo, zwłaszcza latem, na gołe ciało, ale też w ciekawych, wielowarstwowych kontrastach faktur (na przykład jedwabna bluzka i sp&oacute;dnica z tweedu, a na to wełniany kardigan). Jedwabna sukienka to zawsze strzał&nbsp;w dziesiątkę w przypadku stylizacji wieczorowych czy weselnych.</span></p>
<h2><strong>Jak prać jedwab?</strong></h2>
<p><span style="font-weight: 400;">Jeśli zastanawiasz się, jak prać jedwabne ubrania, zacznij od przyjęcia podstawowej zasady: nigdy nie namaczaj jedwabiu,&nbsp; gdyż skręcone w nitki wł&oacute;kna jedwabnika mogą się zbytnio rozluźniać.</span> <span style="font-weight: 400;">Jedwab powinien być prany w zimnej lub delikatnie ciepłej, nigdy nie gorącej wodzie. Dodajemy do niej niewielką ilość octu, soku z cytryny albo s&oacute;l i płuczemy tkaninę kilkakrotnie.</span></p>

Jedwab

<h2><strong>Szantung - tkanina jedwabna o fakturze lnu</strong></h2>
<p><span style="font-weight: 400;">Szantung to materiał przypominający taftę o charakterystycznej, szorstkiej fakturze z ziarnistymi zgrubieniami, kt&oacute;rą uzyskuje się przez nieregularne przędzenie. Jego nazwa (oryginalnie to shantung) nawiązuje do chińskiej prowincji, kt&oacute;ra w XX wieku słynęła z produkcji tekstyli&oacute;w z jedwabiu. Najbardziej popularnym rodzajem szantungu jest szantung jedwabny, tkany z nici pozyskiwanej z kokon&oacute;w jedwabnika dębowego. Coraz częściej kupić możemy r&oacute;wnież szantung na metry z mieszanki jedwabiu z wiskozą, poliestrem lub wł&oacute;knem octanowym. Największą zaletą tego rodzaju tkaniny jest zdecydowanie jego faktura - nietypowa, rustykalna, nieregularna i przykuwająca uwagę. Nic dziwnego, że zar&oacute;wno szantung z naturalnego jedwabiu, jak i sztuczny, poliestrowy cieszy się coraz większą popularnością wśr&oacute;d producent&oacute;w odzieży.&nbsp;</span></p>
<h2><strong>Co szyje się z szantungu?&nbsp;</strong></h2>
<p><span style="font-weight: 400;">W krawiectwie szantung jedwabny ceniony jest przede wszystkim za sztywność, dzięki kt&oacute;rej doskonale sprawdza się w projektach o mocnych, przeskalowanych formach i prostych konturach, np. marynarkach. Zdecydowanie najsłynniejszym elementem garderoby z tego rodzaju tkaniny jest jednak krawat. Szantung sprawia, że tradycyjny męski dodatek do garnituru zyskuje p&oacute;łformalny charakter i doskonale sprawdza się w smart casualowych połączeniach na co dzień, np. z wełnianym garniturem i koszulą w kratę.&nbsp;</span></p>